29 Kasım 2012 Perşembe

Tencerede ıspanaklı kolay pide

İnsanlara olan güvenimi kaybetmekten korkuyorum...
Çok bireysel ve bencil yaşıyoruz artık dünyayı, ve çok yalnız...
Durmadan yeni nesil şöyle böyle diye eleştiriyoruz. Yeni nesli yetiştirenin eski nesil olduğunu unutarak...
Kendi yalnızlığımızda, kendi dünyamızda boğulup gidiyoruz kimi zaman. Birinin çıkarlarına ters mi düştünüz, gelmedi mi birilerinin işine sizin yaptıklarınız, saniyede atıp satıyorlar sizi, o dakkada bulunmuyor sizden beteri...
Bir de dostluklar var böyle sandığınız...Meğer aramazsam, aranmıyormuşum. O derece gereksizmişim birilerinin hayatında. Onlar benim hayatımda kocaman bir bölgeyi işgal edip durmuşken yıllar boyu...Mutlaka iş, güç, zaman, vs, vs, vs...Harfi harfine benimsediğim bir gerçek var benim. "Bir şeyi gerçekten yapmak isteyen bir yol bulur, istemeyense mazaret!" Mckenzie' nin sözü, yerden göğe kadar doğru değil mi?
Bu kadar üzmeli mi insanoğlunun yaptıkları insanı,  bu kadarına izin vermeli miyiz, ya da hala bu şaşırmak niyedir yaradılana...Hala böyleyse duygularım, henüz bir parça daha umudum var demektir, hala bitip tüketememiştir kimse beni.
 Ne kadar yaralasa da hayat sizi, niye hala bu bitmeyen umut halleri? Yeni nesil mi kurtaracak bizi? Daha, özgüvenle şımarıklık arasındaki farkı ayırt edemeyerek yetiştirdiğimiz yeni nesil mi? "Hadi yerden çöpü al yavrum " dediğimde  " Ben atmadım ki!" deyip arkasını dönen yeni nesil mi? Çocukları asla suçlamıyorum bir çocuğum olduğundan beri. Ne yaparsa ne görürse ailesinden öğreniyor, bunu biliyorum çünkü. O çocuk benim aynam haline geliyor.
Çok geç olmadan özümüze dönmek, bir an önce paylaşmayı öğrenmek, "sevmek" ve "saymak" gerekiyor.

Bir çok yönden o kadar doluyum ki, söylenecekler sığmaz buraya, taşar gider. Ancak daha fazla kimsenin başını ağrıtmamak lazım. Kimse tıklamaz bir daha değil mi çok konuşuyor bu kız, sadete gelmiyor, ver vereceksen doğru dürüst yemek tarifini değil mi ama?


Pizza, pide, börek, çörek türü her türlü gıdaya bir aşk besleyen bendeniz kolaycacık bir pide tarifi sunuyorum sizlere. 1 pide ölçüsü veriyorum, bu ölçüyle iki kişi rahat doyuyor, doymayadabilirsiniz, bilemem o kadarını, kapasite meselesi. Ben ne olur olmaz iki tane yapıyorum mesela...
Pide için:

  • 2 su bardağı un
  • 2 yemek kaşığı zeytinyağı
  • 1 çay kaşığı tuz
  • aldığı kadar su ( hamur ele yapışmayacak kıvamda olcak, hemen şekil alıyor zaten)
Üst malzeme için:

  • 300 gr ıspanak 
  • 1 kase küp küp doğranmış Ege tulumu
  • 1 tane soğan
  • tuz, karabiber
  • 1 tatlı kaşığı domates salçası+ 1 diş sarımsak

Ispanakları yıkayıp yaprak kısmını doğrayın. Üzerine sıcak su döküp hemen soğuk su gezdirin.
Hamuru yanmaz yapışmaz büyükçe bir tencereye elinizle açarak yayın. Tencereyi azıcık yağlamayı unutmayın bu arada. Hamurun üzerine salçanın içine rendelediğiniz bir tane sarımsağı sürün. Üzerine suyunu sıktığınız ıspanağı yayın. Yarım ay şeklinde doğrayıp az yağda karamelize ettiğiniz soğanları da ıspanağın üstüne yerleştirin. Küp peyniri, tuzu ve biberi de ekledikten sonra tencerenin kapağını kapatın ve kısık ateşte pişmeye bırakın. Yaklaşık 15- 20 dakikada pideniz hazır. Biraz dinlendirip servis yapın.


2 yorum:

Yorumlarınız benim için çok değerli ve önemli. Her yeni fikrin, görüşün, düşüncenin bana katacağı birşeyler mutlaka vardır. Hepinize teşekkür ederim.